fresh-education
“..η αξιολόγηση έπρεπε να είχε αρχίσει σε όλες τις εκφάνσεις του παιδαγωγικού γίγνεσθαι από τα επάνω προς τα κάτω ….και κατόπιν στη βάση , διότι οι Εκπαιδευτικοί όταν βλέπουν πως ορισμένα θέματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση δε βρίσκουν τις ανάλογες λύσεις , αλλά δυστυχώς κρύβουν ασάφειες και σύρσιμο στο διηνεκές…υπηρεσιακά, με αποτέλεσμα να αντιδρούν και στα ωφέλιμα για την εκπαίδευση..”
ΕΠΙ ΤΟΝ ΤΥΠΟΝ ΤΩΝ ΗΛΩΝ…
«Ουδέν διαφέρει ή μη κείσθαι ή μη χρήσθαι τους νόμους»
(Σε τίποτα δεν διαφέρει το να μην υπάρχουν νόμοι από το να μην εφαρμόζονται οι νόμοι)
Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος (384-322 π.Χ.)
Υπό του Σκρέτα Δημητρίου Σ.Ε. ΠΕ70
Με αφορμή των δημοσιεύσεων για τα «ενιαία» κείμενα που χρησιμοποιούν οι εκπαιδευτικοί σχετικά με την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και την επίκληση των Συλλόγων Διδασκόντων…… ότι αποφασίσαμε κατά πλειοψηφία να αναρτήσουμε στην ειδική πλατφόρμα του ΙΕΠ τα «ενιαία» -τυποποιημένα κείμενα , που δημοσιεύουν Δευτεροβάθμια Συνδικαλιστικά Όργανα στο Διαδίκτυο και θέλοντας να συνεισφέρω ένα μικρό λιθαράκι στη δημιουργηθείσα εκπαιδευτική κατάσταση , καταθέτω τα κάτωθι:
Βάσει της Φ.353.1./324/105657/Δ1/8.10.2002 ΥΠ.Ε.Π.Θ. (ΦΕΚ 1340 τ.Β΄16.10.2002)- Άρθρο 37:
«Σύνθεση και λειτουργία του Συλλόγου των Διδασκόντων (Σ.Δ.)», π.15 :
«…Ζητήματα τα οποία ρυθμίζονται από την υφιστάμενη εκπαιδευτική νομοθεσία δεν είναι επιτρεπτό να γίνονται θέματα συνεδρίασης του Συλλόγου των Διδασκόντων και ούτε να λαμβάνονται αποφάσεις αντίθετες με τις ρυθμίσεις αυτές….» , η εν λόγω «Απόφαση» των Συλλόγων Διδασκόντων αντίκειται στη Νομοθεσία και τις κείμενες διατάξεις. (Βλ. Έγγραφο του ΥΠΑΙΘ, ΑΠ: ΓΓΑΒΕΕΑ: 4133/79/26-10-21 και Οδηγίες του ΙΕΠ).
Επίσης το ΦΕΚ :10 Σεπτεμβρίου 2021 Τ.Β΄, Αρ. Φύλλου 4189 άρθρο 10. π, 2, αναφέρει τα εξής:
«…. Η συμμετοχή στη διαδικασία αξιολόγησης του έργου των σχολικών μονάδων, όπως και η διευκόλυνση και προώθηση της διαδικασίας αυτής μέχρι την επιτυχή ολοκλήρωσή της, σύμφωνα με όσα ορίζονται στις σχετικές διατάξεις, είναι υποχρεωτική και συνιστά υπηρεσιακό καθήκον μείζονος σημασίας, λόγω των επιδιωκόμενων με αυτήν σκοπών, για τα στελέχη της εκπαίδευσης, τους εκπαιδευτικούς….»
Επομένως ,οι έχοντες θεσμικά την αρμοδιότητα να αποφανθούν, οι Σύμβουλοι Εκπαίδευσης για τα εν λόγω τυποποιημένα κείμενα αναλαμβάνουν την κύρια ευθύνη να πείσουν με επιστημονικά κριτήρια διά της Ανατροφοδότησής τους για το αδόκιμο….των «ενιαίων»-τυποποιημένων κειμένων. Βάσει της ισχύουσας Νομοθεσίας και των οδηγιών του ΙΕΠ η Ανατροφοδότηση των Σ.Ε. δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για τους Εκπαιδευτικούς. Αυτό a priori ακυρώνει την όποια επιστημονική προσπάθεια των Σ.Ε., στο να πείσουν τους Εκπαιδευτικούς να αναρτήσουν Σχέδια Δράσης με θέματα που συνάδουν με προβλήματα και θέματα που απασχολούν τη σχολική τους μονάδα.
Επομένως , η υπηρεσιακή ιδιότητα του Σ.Ε. , δεν του επιτρέπει να αποδεχτεί μια «Απόφαση» ενός Οργάνου που a priori είναι μη σύννομη, με αποτέλεσμα η Ανατροφοδότησή του στο Συλλογικό Προγραμματισμό , το Σχεδιασμό των κατατεθέντων Σχεδίων Δράσης , για τα Σχολεία ευθύνης του , που χρησιμοποιούν τα «ενιαία» κείμενα και οι επιπλέον οι υπηρεσιακές ενέργειές του θα πρέπει να είναι σύμφωνα με την ισχύουσα Νομοθεσία και τις σχετικές Οδηγίες του ΙΕΠ, εκτός αν αλλάξουν η σχετική Νομοθεσία του ΥΠΑΙΘ και οι σχετικές Οδηγίες του ΙΕΠ.
Επιπλέον πρέπει να αντιληφθούν οι Εκπαιδευτικοί πως η ανάρτηση στην ειδική ψηφιακή πλατφόρμα του ΙΕΠ και των «ενιαίων» κειμένων είναι συμμετοχή στη διαδικασία της αξιολόγησης και μάλιστα κατά 99, 9 % όπως έλεγε η πρ. ΥΠΑΙΘ κατά το παρελθόν.
ΥΓ. Για ανατροφοδότηση και προβληματισμό στην εκπαιδευτική κοινότητα καταθέτω επερώτηση από ερωτώσα Βουλευτή της Ελληνικής Βουλής στον Υπουργό Δικαιοσύνης, (30-6-2020), με Θέμα: «Για την επείγουσα εκκρεμότητα νομοθετικής μέριμνας σχετικά με τη λογοκλοπή.»
«Το πρόβλημα της λογοκλοπής έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις στην Ελλάδα λόγω της προκλητικής ατιμωρησίας της -μέσω της έλλειψης επαρκούς νομικής πρόνοιας γι’ αυτήν, μέσω της κατάχρησης του ενίοτε ανεπαρκώς σαφούς ορισμού της σε κανονισμούς, μέσω της συστηματικής συγκάλυψης, μέσω της αδιαφορίας. Πρόσφατα διαπιστώθηκε κρούσμα κειμένου-προϊόντος λογοκλοπής ως θέμα στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, παρόμοια ερωτήματα έχουν εγερθεί ακόμη και σχετικά με το φετινό Κρατικό Βραβείο Ποίησης, ο χώρος της δημοσιογραφίας αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα, ενώ τα πανεπιστημιακά ιδρύματα μαστίζονται από γιγαντιαίο πρόβλημα λογοκλοπής σε όλα τα επίπεδά τους, έως και τις διδακτορικές διατριβές και όλες τις καθηγητικές βαθμίδες. Η μόνη πρόβλεψη για λογοκλοπή στο νομικό μας πλαίσιο συνίσταται στη δυνατότητα να εγερθούν αξιώσεις ή αιτήματα προστασίας του παθόντος σχετικά με την πνευματικής ιδιοκτησίας και συναφών δικαιωμάτων ο θιγείς ή ο δικαιούχος, γεγονός το οποίο -όπως βλέπουμε στην πράξη- δεν διευθετεί αποτελεσματικά το ζήτημα σε όλες του τις προεκτάσεις, και δη στον ακαδημαϊκό και ερευνητικό χώρο. Οι εσωτερικοί κανονισμοί οργανισμών και ιδρυμάτων για το ζήτημα δεν υποστηρίζονται επαρκώς από το νομικό έρεισμα που θα απέτρεπε αποτελεσματικά συγκάλυψη ή αδιαφορία. Ειδικά ως προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα μπορούσε να νομοθετηθεί αυθεντικά διάταξη σύμφωνα με την οποία το σύνολο του έργου το οποίο κατατίθεται από υποψήφιο για πλήρωση θέσης ή για κτήση ακαδημαϊκού προσόντος θα ελέγχεται από ειδική επιτροπή διερεύνησης αντιγραφής/λογοκλοπής, η οποία θα βεβαιώνει αρμοδίως για την πρωτοτυπία ή μη του έργου και την ευθυγράμμισή του προς τις σχετικές επιταγές της νομοθεσίας περί πνευματικής ιδιοκτησίας, καθώς οι κοινωνικές προεκτάσεις αυτού του είδους λογοκλοπής υπερβαίνουν τη στενή σχέση αυθεντικής πηγής – λογοκλόπου. Στις δε περιπτώσεις αυτές, έγκληση θα μπορούσε νομίμως να υποβάλλει και το ίδρυμα ενώπιον του οποίου επιχειρήθηκε η εξαπάτηση διά της λογοκλοπής. Αντίστοιχα, στον δημοσιογραφικό χώρο, έγκληση θα μπορούσε να υποβάλλεται και από όργανο ή ένωση στην οποία συμμετέχουν θιγόμενοι δημοσιογράφοι.
Στις 26 Ιουνίου 2020 δόθηκε στη δημοσιότητα ανοιχτή επιστολή 32 περιοδικών, ιδρυμάτων και λογοτεχνικών ενώσεων που θέτουν το ζήτημα της λογοκλοπής στην Ελλάδα με αφορμή πρόσφατα γεγονότα, η οποία ακολουθήθηκε από σιγή ιχθύος. Χωρίς πιο εξειδικευμένη νομοθετική πρωτοβουλία για τη νομική μέριμνα περί λογοκλοπής, αυτά τα περιστατικά απλώς θα επαναλαμβάνονται χωρίς διέξοδο. Ενδεικτικά, στη Γερμανία ανώνυμες, και ακολούθως επιβεβαιωμένες, καταγγελίες λογοκλοπής οδήγησαν σειρά κορυφαίων πολιτικών προσώπων σε αυτονόητη παραίτηση από τα αξιώματά τους (π.χ. οι υπουργοί Karl-Theodor zu Guttenberg, Annette Schavan, και πολλοί άλλοι), με αυτονόητη επίσης την αφαίρεση του διδακτορικού τους τίτλου.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
— Πρόκειται να αναληφθεί σχετική με το πνεύμα των ανωτέρω προτάσεων νομοθετική πρωτοβουλία;
— Εάν ναι, πότε και πώς; Εάν όχι, γιατί; — δεδομένης της έκτασης του προβλήματος στον χώρο των πανεπιστημίων, της έρευνας, της παιδείας, του πολιτισμού και των γραμμάτων, της δημοσιογραφίας, και ούτω καθεξής» (Πηγή:ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ-Δ/ΝΣΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ-ΑΡ. ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ :881/30-6-2020).
Περαίνοντας πιστεύω πως θα πρυτανεύσει η συναίνεση από όλες τις ενδιαφερόμενες πλευρές και θα ήθελα να τονίσω πως η αξιολόγηση έπρεπε να είχε αρχίσει σε όλες τις εκφάνσεις του παιδαγωγικού γίγνεσθαι από τα επάνω προς τα κάτω ….και κατόπιν στη βάση , διότι οι Εκπαιδευτικοί όταν βλέπουν πως ορισμένα θέματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση δε βρίσκουν τις ανάλογες λύσεις , αλλά δυστυχώς κρύβουν ασάφειες και σύρσιμο στο διηνεκές…υπηρεσιακά, με αποτέλεσμα να αντιδρούν και στα ωφέλιμα για την εκπαίδευση, καθότι δεν πρέπει να ξεχνούμε πως η αξία της αξιολόγησης στην εκπαίδευση είναι ένα θέμα που έχει συζητηθεί πολύ, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας και παρόλο που τίθεται κατά καιρούς υπό αμφισβήτηση, η αξία της αξιολόγησης στην εκπαίδευση είναι σημαντική.
