fresh-education
Απόσπασμα συνέντευξης στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ δημοσιευμένη στο www.minedu.gov.gr
Αυτό που εμείς κάνουμε με τον νόμο για τις υποστηρικτικές δομές της εκπαίδευσης είναι ακριβώς το αντίθετο από την υπερσυγκέντρωση που αποτελεί μια από τις παθογένειες της εκπαίδευσης και είναι δημιούργημα της πελατειακής λογικής με την οποία στραγγάλιζαν την εκπαίδευση οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Τα είπα πολλές φορές στη Βουλή αλλά ας το ξεκαθαρίσουμε για ακόμη μία φορά.
Με το νομοσχέδιο πάμε από το προσωποκεντρικό στο συλλογικό. Και ποιο είναι το συλλογικό; Πυρήνας του συλλογικού είναι ο σύλλογος διδασκόντων τον οποίο εμείς ενισχύουμε.
Η υποστήριξη της σχολικής μονάδας δεν θα γίνεται από ένα πρόσωπο αλλά από διεπιστημονική ομάδα στην οποία συμμετέχουν και ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί. Υπάρχει επίσης απόλυτη σαφήνεια στις αρμοδιότητες όσων συμμετέχουν στο υποστηρικτικό δίκτυο των σχολείων.
Υπάρχει προγραμματισμός και αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου αλλά και αντικειμενική αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης.
Ο σύλλογος διδασκόντων του σχολείου τουλάχιστον τρεις φορές στην έναρξη στη μέση και στη λήξη του διδακτικού έτους αναλαμβάνει την ευθύνη να προγραμματίζει συλλογικά και να αποτιμά το εκπαιδευτικό έργο που επιτελείται στο σχολείο. Ο σύλλογος εντοπίζει τα σημεία υπεροχής τα προβλήματα και τις αδυναμίες που προέκυψαν κατά την υλοποίηση δράσεων και αποτιμά το συνολικό εκπαιδευτικό έργο εστιάζοντας στην επίλυση προβλημάτων που προέκυψαν . Η διαδικασία αυτή σας φαίνεται συγκεντρωτική; Θα ζητούσα από την αντιπολίτευση να συγχρονιστεί με την κοινωνία και με την πραγματικότητα που βιώνουν οι οικογένειες Δεν είναι πλέον μόνο τα ειδικά ζητήματα των μαθησιακών δυσκολιών. Είναι και ο εθισμός των παιδιών στα κινητά είναι η εξοικείωση με τη βία είναι η αποξένωση μέσα στην οικογένεια είναι όλα αυτά που μόνο ο εκπαιδευτικός μπορεί να τα αφουγκραστεί στο σχολικό περιβάλλον
Για τους σχολικούς συμβούλους πολλές φορές έχετε επισημάνει πως δεν καταργείται ο θεσμός. Πράγματι. Όμως με το νέο πλαίσιο δεν συρρικνώνονται και ο θεσμός και το προσωπικό;
Ο θεσμός αναβαθμίζεται καθώς αποκτά έναν πλέον επιτελικό και ουσιαστικό ρόλο. Οι κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανάγκες του παρόντος και του μέλλοντος απαιτούν μια άλλη δομή παιδαγωγικής στήριξης της σχολικής κοινότητας καθώς και την ανάπτυξη μιας νέας κουλτούρας που θα βασίζεται στη συνεργασία και τη συλλογικότητα.
Αυτές τις ανάγκες καλείται να εξυπηρετήσει ο ρόλος του συντονιστή εκπαιδευτικού έργου ο οποίος αντικαθιστά τον σχολικό σύμβουλο επικεντρώνοντας το έργο του σε τρεις βασικούς στόχους:
1 στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών πάνω στις σύγχρονες διδακτικές μεθόδους
2 στην υποστήριξη της διαδικασίας προγραμματισμού και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου και
3 στην παιδαγωγική υποστήριξη των εκπαιδευτικών
Με άλλα λόγια ο πρώην σχολικός σύμβουλος και νυν συντονιστής θα έχει πλέον αναβαθμισμένα καθήκοντα. Πλέον όμως θα ελέγχεται θα έχει έναν προϊστάμενο. Όμως εκείνος είναι που θα εποπτεύει τους τρεις προαναφερόμενους κρίσιμους τομείς. Θα δέχεται τις εκθέσεις των συλλόγων θα έχει την ευθύνη της επιμόρφωσης και κυρίως τον συντονισμό όλων των υποστηρικτικών δομών καθώς πια θα υπάρχει πλήρης διασύνδεση όλων των υπηρεσιών. Μέχρι πρότινος ένας σχολικός σύμβουλος αν χρειαζόταν δεν μπορούσε να αξιοποιήσει έναν ψυχολόγο από το ΚΕΔΥ της περιοχής κι ας ήταν σε διπλανό κτίριο. Τώρα θα υπάρχει άμεση ανταπόκριση και συνεργασία στο πλαίσιο του ΠΕΚΕΣ κάθε περιφέρειας Περιφερειακό Κέντρο Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού. Όσο για τους αριθμούς ναι πράγματι μειώνονται οι θέσεις των πρώην σχολικών συμβούλων αλλά υπάρχουν πολλές άλλες θέσεις που μπορούν να διεκδικήσουν όσοι ενδιαφέρονται
Και μην ξεχνάμε πως για πρώτη φορά θεσμοθετείται σύστημα αξιολόγησης των στελεχών της εκπαίδευσης αντίστοιχο ως προς τις γενικές αρχές και τις βασικές ρυθμίσεις με το σύστημα αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων προσαρμοσμένο ωστόσο στις ανάγκες της εκπαίδευσης
Όλα αυτά σε αντίθεση με τα έργα και τις ημέρες των φαιδρών διαδικασιών επιλογών στελεχών εκπαίδευσης
