fresh-education
“Πόλεμος” επιστολών ξέσπασε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση του ν. Ευρυτανίας.
Η αποχαιρετιστήρια επιστολή του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Αθανάσιου Τσαπρούνη και οι αιχμές που άφηνε για ορισμένους εκπαιδευτικούς και αιρετούς στάθηκε η αφορμή, οι αιρετοί στο ΠΥΣΠΕ και τον Σύλλογο Εκπ/κών Π.Ε Ευρυτανίας, να απάντησαν δημόσια για όσα σχετικά αναφέρονταν σε αυτήν.
Διευθυντής Εκπ/σης Π.Ε
Ωστόσο, διέκρινα με τους συνεργάτες μου μία αρνητική διάθεση, προκατάληψη και απαξίωση προς τα πρόσωπα της Διεύθυνσης από ορισμένους εκπαιδευτικούς (κυρίως αιρετά μέλη Υπηρεσιακού Συμβουλίου), οι οποίοι όταν διέβλεπαν ότι διαφοροποιούνταν η θέση της Διεύθυνσης από τα δικά τους «εγώ», «θέλω», επεδίωκαν με άσχημο τρόπο, να μειώσουν και πολλές φορές να προσβάλλουν προσωπικά τους συνεργάτες μου, παραβλέποντας και οι ίδιοι ότι είναι εκπαιδευτικοί – συνάδελφοι.
Αιρετοί
Με την επιστολή του αυτή απέδειξε ότι είναι ένα άτομο γεμάτο ανασφάλειες και η θέση που κατείχε του έδινε την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας. Ποτέ του δεν του πέρασε απ΄ το μυαλό, ότι μπορεί να έχει άδικο για μια στιγμή.
Η ενσυναίσθηση, κι ας την επικαλείται, λέξη άγνωστη γι αυτόν. Ποτέ του δεν μπήκε στη θέση των εκπαιδευτικών, που υπηρέτησαν στην Ευρυτανία. Γι αυτόν όλοι τους ήταν αριθμοί και ώρες…Φτάσαμε και στο σημείο άλλα να αποφασίζει το ΠΥΣΠΕ και άλλες αποφάσεις να αναρτώνται στη Διαύγεια.
Η Αποχαιρετιστήρια επιστολή του κ. Τσαπρούνη
Με ευκαιρία της οικειοθελούς αποχώρησης μου από τη θέση του Διευθυντή της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ευρυτανίας και της ταυτόχρονης ανάληψης νέας θέσης στελέχους της Εκπαίδευσης ως Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου στο ΠΕΚΕΣ Στερεάς Ελλάδας, επικοινωνώ μαζί σας, εκφράζοντας ορισμένες διαπιστώσεις – σκέψεις μου μετά από την οκτάχρονη άσκηση καθηκόντων ως Διευθυντής της οικείας Διεύθυνσης Εκπαίδευσης.
Κατά τη διάρκεια της θητείας μου γνώρισα εκπαιδευτικούς με τους οποίους συνεργάστηκα για το καλό των μαθητών των αυριανών πολιτών της χώρας μας. Μέσα από αυτή τη μορφή επικοινωνίας και συνεργασίας αναδείχθηκαν χαρακτήρες, προσωπικότητες οι οποίες ωστόσο δεν επέδειξαν την αρμόζουσα υπευθυνότητα προς το λειτούργημα που επιτελούν. Η φιλοσοφία της διοίκησης την οποία εφάρμοσα ήταν η διαφάνεια, η δικαιοσύνη, η αμεροληψία και η ανάδειξη του ανθρωποκεντρικού μοντέλου διοίκησης (απόλυτη γνήσια ειλικρίνεια και συνεργασία, αποδοχή του ρόλου και της θέσης ευθύνης, ενσυναίσθηση) ώστε να εποικοδομηθεί η εμπιστοσύνη.
Οι αξίες αυτές από αρκετούς εκπαιδευτικούς (κυρίως από νέους και, δυστυχώς, όχι από παλαιούς) εκτιμήθηκαν και παρόλο που είχαν υποπέσει σε διοικητικές ασυνέπειες κυρίως λόγω του νεαρού της επαγγελματικής τους καριέρας, η Διεύθυνση διαχειρίστηκε αποτελεσματικά την κάθε περίπτωση ξεχωριστά με γνώμονα την διατήρηση της ισορροπίας στο χώρο της σχολικής μονάδας αλλά και της ανάδειξης του μοντέλου διοίκησης της εκπαίδευσης το οποίο πρέσβευα ώστε να αποτελέσει παράδειγμα – επιτυχημένο οδηγό σ΄αυτούς ότι ο χώρος της εκπαίδευσης δεν είναι χώρος αντεγκλήσεων, ποινικών διώξεων αλλά χώρος εποικοδομητικής συνεργασίας παραμερίζοντας εγωπάθειες, εγωκεντρισμούς, προσωπικά «θέλω» και συμφέροντα.
Ωστόσο, διέκρινα με τους συνεργάτες μου μία αρνητική διάθεση, προκατάληψη και απαξίωση προς τα πρόσωπα της Διεύθυνσης από ορισμένους εκπαιδευτικούς (κυρίως αιρετά μέλη Υπηρεσιακού Συμβουλίου), οι οποίοι όταν διέβλεπαν ότι διαφοροποιούνταν η θέση της Διεύθυνσης από τα δικά τους «εγώ», «θέλω», επεδίωκαν με άσχημο τρόπο, να μειώσουν και πολλές φορές να προσβάλλουν προσωπικά τους συνεργάτες μου, παραβλέποντας και οι ίδιοι ότι είναι εκπαιδευτικοί – συνάδελφοι.
Με την ίδια στάση, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, λειτούργησαν όλα αυτά τα χρόνια και για το πρόσωπο του Προϊσταμένου τους, θέτοντας ως δική τους προτεραιότητα: την επιβολή καταστάσεων λειτουργώντας μερικές φορές και «εκβιαστικά», και αποποιούμενοι των ευθυνών τους (Διευθυντές Σχολ. Μονάδων), την προσωπική τους «προβολή», τα δικά τους προσωπικά και συνδικαλιστικά τους συμφέροντα (ολίγων δεκάδων υποχρεωτικών ψηφοφόρων) θέλοντας να ικανοποιήσουν την εγωπάθειά τους και την επιθυμία να συνδιοικήσουν την Διεύθυνση. Μάλιστα δεν δίστασαν να αποταθούν σε εξωεκπαιδευτικούς παράγοντες και πρόσωπα ώστε να πετύχουν τις προσδοκίες τους, τις εγωκεντρικές τους σκέψεις. Αποτέλεσμα ήταν να απαξιωθούν από τον Προϊστάμενο τους αλλά και από άλλους συναδέλφους τους, ως εκπαιδευτικοί και ως φυσικά πρόσωπα.
Κλείνοντας, αυτή την επιστολή, δανείζομαι ορισμένα λόγια του André Breton, ευελπιστώντας ότι θα βρουν ανταπόκριση σε κάποιους εκπαιδευτικούς για το καλό της κοινωνίας μας. […Παιδεία είναι οι λέξεις μας, η διακριτικότητά μας, η ελευθερία μας, τα όρια της ελευθερίας μας. Παιδεία είναι η ταπεινότητα αλλά και η επιμονή στις αξίες μας. Παιδεία είναι η μεγαλοψυχία μας. Παιδεία είναι το να διαλέγεις τον δύσκολο δρόμο της αξιοπρέπειας, της μοναξιάς και συνάμα «να καίγεται το μέσα σου για το κοινό καλό». Για το ωραίο και τη σωτηρία του. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ, ΟΠΟΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΩΤΗΣΗ].
Επιστολή Αιρετών
Ευθυμίου Ιωάννης
Αιρετός ΠΥΣΠΕ Ευρυτανίας
Μοτσιόλας Σιδέρης
Αιρετός ΠΥΣΠΕ Ευρυτανίας
Καρπενήσι, 5 Οκτωβρίου 2018
Προς
Εκπαιδευτικούς Π.Ε. Ευρυτανίας
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
θλίψη προκαλεί η γεμάτη προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς για όλους (νέους, παλιούς εκπαιδευτικούς, Διευθυντές Σχολικών Μονάδων και Αιρετούς) «αποχαιρετιστήρια» επιστολή που απέστειλε ο τέως Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ευρυτανίας στην Εκπαιδευτική Κοινότητα της Π.Ε. Ευρυτανίας.
Μια οκταετία γεμάτη δυσκολίες για την Ευρυτανία. Μια οκταετία εμπάθειας, αυταρχισμού, συχνών παλινωδιών και αδιαφάνειας τελείωσε με την αποχώρηση του τέως Διευθυντή ΔΠΕ Ευρυτανίας. Η αποχώρηση από τη θέση του μόνο ανακούφιση έφερε σε όλους τους εκπαιδευτικούς του νομού Ευρυτανίας.
Ο απερχόμενος Δ/ντής Εκπαίδευσης, όταν ήρθε στην Ευρυτανία, είχε την καθολική στήριξη όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας. Είναι θλιβερό μετά από μια θητεία οκτώ χρόνων στη θέση αυτή, ο τέως, να μη βρήκε να πει μια καλή κουβέντα στον «αποχαιρετισμό» του για τους εκπαιδευτικούς της Π.Ε. της Ευρυτανίας. Καμία αίσθηση ευγνωμοσύνης καμία αναγνώριση της προσπάθειας και της συνεργασίας όλων των εκπαιδευτικών. Όλοι οι εκπαιδευτικοί της Ευρυτανίας έχουν επιδείξει πριν την οκταετή θητεία του αλλά και κατά τη διάρκεια της θητείας του μεγάλη υπευθυνότητα, επαγγελματισμό και φιλότιμο τιμώντας το λειτούργημα που επιτελούν. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν και μετά την αποχώρησή του. Απόδειξη των παραπάνω είναι οι πολλές επιτυχίες των μαθητών μας σε πανελλήνιους διαγωνισμούς, η συμμετοχή σχολείων σε ευρωπαϊκά προγράμματα Erasmus+, σε διαγωνισμούς ρομποτικής, και πολλά άλλα που ίσως δυστυχώς αγνοεί. Κανείς δεν περίμενε από έναν Διευθυντή να τρέφει τέτοια απαξίωση για όλους τους υφιστάμενούς του.
Με την επιστολή του αυτή απέδειξε ότι είναι ένα άτομο γεμάτο ανασφάλειες και η θέση που κατείχε του έδινε την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας. Ποτέ του δεν του πέρασε απ΄ το μυαλό, ότι μπορεί να έχει άδικο για μια στιγμή.
Η ενσυναίσθηση, κι ας την επικαλείται, λέξη άγνωστη γι αυτόν. Ποτέ του δεν μπήκε στη θέση των εκπαιδευτικών, που υπηρέτησαν στην Ευρυτανία. Γι αυτόν όλοι τους ήταν αριθμοί και ώρες. Όσοι λιγότεροι εκπαιδευτικοί τόσο καλύτερα για αυτόν. Απόδειξη ότι ήρθε σε ένα νομό που αριθμούσε 150 και πλέον εκπαιδευτικούς και έφυγε απαξιώνοντας τον νομό με τις συνεχείς προτάσεις του για συγχωνεύσεις, καταργήσεις και αναστολή λειτουργίας σχολικών μονάδων αφήνοντας 100 εκπαιδευτικούς που έμειναν ακόμα να βαστάνε Θερμοπύλες σ΄ αυτόν τον δυσπρόσιτο αλλά πολύ ξεχωριστό τόπο! Είναι τουλάχιστον ντροπή να διεκδικεί τη θέση του τιμητή αυτός που προσπάθησε να διαλύσει την Εκπαίδευση στην Ευρυτανία.
Σύμφωνα με την επιστολή του αρκετοί νέοι εκπαιδευτικοί υπέπεσαν σε διοικητικές ασυνέπειες. Πόσες ενημερώσεις έκανε αλήθεια στους εκπαιδευτικούς, κυρίως τους αναπληρωτές, ώστε να στηριχθούν στην εκτέλεση των διοικητικών τους καθηκόντων ως Προϊστάμενοι ολιγοθέσιων Σχολικών Μονάδων; Ευτυχώς που υπάρχουν εκπαιδευτικοί με διοικητική εμπειρία και βοήθησαν και θα βοηθούν όλους αυτούς τους συναδέλφους που έρχονται να διδάξουν στα ολιγοθέσια σχολεία και αναγκάζονται να λειτουργήσουν και ως Προϊστάμενοι.
Είναι ψευδής η αναφορά του για υποτίμηση των συναδέλφων που υπηρετούν στη ΔΠΕ Ευρυτανίας. Είχαμε άριστη συνεργασία με όλους σε όλη τη συνδικαλιστική μας θητεία. Η συναδελφικότητα και η αλληλεγγύη αποτελούν προτεραιότητα μας. Με την επιστολή του, αν και δεν τους εκφράζει, τους στοχοποίησε και τους έκανε να αισθάνονται άσχημα ενώ δεν υπήρχε λόγος.
Πράγματι ο χώρος της εκπαίδευσης δεν είναι χώρος αντεγκλήσεων, ποινικών διώξεων αλλά χώρος εποικοδομητικής συνεργασίας παραμερίζοντας εγωπάθειες, εγωκεντρισμούς, προσωπικά «θέλω» και συμφέροντα. Οι Αιρετοί ποτέ δεν βάλαμε ως προμετωπίδα τα προσωπικά «θέλω» και συμφέροντα.
Ως Αιρετοί εκπρόσωποί σας στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο δίναμε καθημερινό αγώνα για τα αυτονόητα. Για ισονομία, διαφάνεια, αξιοκρατία και αντικειμενικότητα. Όταν χρειάστηκε, με σθένος αντιπαρατεθήκαμε παίρνοντας τις αποφάσεις μας στο ΠΥΣΠΕ εφαρμόζοντας τις θέσεις του Κλάδου και των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων του Συλλόγου μας.
Πάντα δίπλα στην καθημερινότητα των συναδέλφων αγωνιστήκαμε για την προάσπιση όλων των δίκαιων αιτημάτων τους. Με όλες τις δυνάμεις μας προσπαθούσαμε να καλύπτονται άμεσα όλα τα κενά σε εκπαιδευτικούς για όλα τα παιδιά (Γενικής και Ειδικής Αγωγής) του νομού.
Απέναντί μας είχαμε να αντιμετωπίσουμε εκ μέρους του Προέδρου του ΠΥΣΠΕ και Διευθυντή Εκπαίδευσης τη συνεχή προσπάθεια για την πλήρη απαξίωση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Η φιλοσοφία της διοίκησής του ήταν γεμάτη από καχυποψία και παλινωδίες. Καμιά σταθερότητα στις απόψεις του. Καμιά εμπιστοσύνη, καμία ειλικρίνεια. Κανένας σεβασμός στις αποφάσεις του ΠΥΣΠΕ. Φτάσαμε και στο σημείο άλλα να αποφασίζει το ΠΥΣΠΕ και άλλες αποφάσεις να αναρτώνται στη Διαύγεια. Κατόπιν των δικών μας έντονων παρεμβάσεων γινόταν συνήθως η αποκατάσταση της αλήθειας.
Υπήρχε συνεχής άρνηση χορήγησης στοιχείων με τα οποία θα παίρνονταν οι αποφάσεις. Πολλές φορές για να τεκμηριώσει την άποψή του ανέφερε ψευδή στοιχεία και κάποιες φορές ενέπλεκε και τους συνεργάτες του που τους έφερνε καταφανέστατα σε δύσκολη θέση.
Για όλα τα παραπάνω έγιναν από την πλευρά μας καταγγελίες τόσο στις Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου μας όσο και στους διατελέσαντες Περιφερειακούς Διευθυντές.
Οι Αιρετοί είναι το μάτι, το αυτί και κυρίως η φωνή των συναδέλφων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
είναι τιμή για μας να μας ασκείται κριτική από τον Διευθυντή Εκπαίδευσης για τη στάση μας στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Αυτό σημαίνει ότι προσπαθήσαμε και πιστεύουμε ότι σας εκπροσωπήσαμε επάξια χωρίς να αφήνουμε κανένα περιθώριο αδιαφάνειας, αναξιοκρατίας και μεροληψίας ενοχλώντας στο μέγιστο βαθμό τη Διοίκηση.
Ο καθένας από μας γράφει με τη στάση του την ιστορία του.
Αφήνουμε στην κρίση σας τη στάση του καθενός μας.
Οι Αιρετοί του ΠΥΣΠΕ Ευρυτανίας
Επιστολή Συλλόγου ΠΕ Ευρυτανίας
ΠΡΟΣ
Ημερ: 8-10-2018 Συναδέλφους – Συναδέλφισσες
Αριθ. Πρωτ.: 137
Θέμα: «Απάντηση στην αποχαιρετιστήρια επιστολή του τέως διευθυντή
εκπαίδευσης».
Αγαπητοί συνάδελφοι,
την προηγούμενη εβδομάδα γίναμε αποδέκτες μιας απαξιωτικής “αποχαιρετιστήριας” επιστολής του τέως Διευθυντή Εκπαίδευσης, κ. Τσαπρούνη Αθανάσιου, που στάλθηκε σε όλους τους εκπαιδευτικούς της Διεύθυνσης Π.Ε. Ευρυτανίας από την οποία μείναμε δυσάρεστα έκπληκτοι. Όχι γιατί δε γνωρίζαμε τον χαρακτήρα του απερχόμενου Διευθυντή, αλλά γιατί δεν πιστεύαμε ότι στην τελευταία “αποχαιρετιστήρια” επιστολή του θα συνέχιζε να βγάζει “χολή” προς το σύνολο των εκπαιδευτικών του νομού μας.
Οι εκπαιδευτικοί, ο Σύλλογός μας, οι Αιρετοί τον είχαν στηρίξει όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του στην Ευρυτανία σε τέτοιον βαθμό που κάποιοι είχαν παρεξηγήσει.
ΟΥΔΕΙΣ ΑΧΑΡΙΣΤΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ !
Ίσως και να μη χρειάζεται η δική μας απάντηση. Και μόνο με την ανάγνωση της επιστολής του, όλοι καταλαβαίνουν τα στοιχεία του χαρακτήρα του και βγάζουν τα συμπεράσματά τους.
Μετά την λήψη της επιστολής του, καθημερινά πολλοί συνάδελφοι μας εκφράζουν την έντονη δυσαρέσκειά τους γιατί νιώθουν προσβεβλημένοι και κατασυκοφαντημένοι από τα αναγραφόμενά του.
Φιλοσοφία της διοίκησής του αναφέρει ότι ήταν η δικαιοσύνη, η αμεροληψία και η ανάδειξη του ανθρωποκεντρικού μοντέλου διοίκησης. Ξεχνάει την παράσταση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησε το Δ.Σ. του Συλλόγου μας στο γραφείο του, ύστερα από καταγγελίες συναδέλφων αναπληρωτών που θίγονταν τα συμφέροντά τους, προκειμένου να του εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας για τη δική του απόφαση η οποία και δίκαιη δεν ήταν και μεροληπτούσε υπέρ συγκεκριμένης συναδέλφισσας έναντι των υπολοίπων. Απόφαση που αναγκάστηκε να τροποποιήσει ύστερα από τη δική μας παρέμβαση.
Όλα αυτά τα χρόνια γίναμε κάποιες φορές δέκτες παραπόνων από συναδέλφους, κυρίως αναπληρωτές και νέους που τους μιλούσε με απαράδεκτο και αυταρχικό τρόπο. Άραγε αυτές οι συμπεριφορές χαρακτηρίζουν το ανθρωποκεντρικό μοντέλο διοίκησης;
Κατηγορεί στην επιστολή του τους πάντες. Αιρετούς, Διευθυντές σχολικών μονάδων, νέους και παλιούς εκπαιδευτικούς.
Όταν ένας προϊστάμενος προσπαθεί να βγάλει όλους τους υφιστάμενούς του ανάξιους, δύο περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν. Ή ο ίδιος είναι ανάξιος και αλαζόνας ή είναι ανίκανος να διαχειριστεί αποτελεσματικά και να εμπνεύσει το προσωπικό μιας υπηρεσίας στην οποία προΐσταται.
Αφού οι εκπαιδευτικοί της Ευρυτανίας δεν επέδειξαν την αρμόζουσα υπευθυνότητα προς το λειτούργημά τους και δεν εκτιμούσαν τις αξίες του όπως αναφέρει, γιατί άραγε διεκδίκησε και δεύτερη θητεία στην Ευρυτανία;
Μπορεί οι εκπαιδευτικοί στην Ευρυτανία να είναι λίγοι όπως απαξιωτικά αναφέρει, αλλά είναι περήφανοι που ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες (ορεινός νομός με δύσκολες καιρικές συνθήκες, κακό οδικό δίκτυο, δυσκολίες διαβίωσης στα μικρά χωριά, αυταρχική διοίκηση κ.ά.) δίνουν καθημερινά τον αγώνα τους για το καλό των μαθητών τους, για το καλό της εκπαίδευσης.
Το γεγονός ότι ο αριθμός των εκπαιδευτικών Π.Ε. στην Ευρυτανία κατά την οκταετή θητεία του μειώθηκε δραματικά οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι με τις συνεχείς προτάσεις του συγχωνεύτηκαν και καταργήθηκαν αρκετές σχολικές μονάδες και συνεχίζεται η αναστολή λειτουργίας και άλλων.
Για να γίνει πιστευτός δε δίστασε να εμπλέξει και τους συνεργάτες του δηλώνοντας ότι από κοινού διαπίστωναν προκατάληψη και απαξίωση προς τα πρόσωπα της Διεύθυνσης. Να μην εμπλέκει τους συνεργάτες του στις συκοφαντίες που απευθύνει γιατί αυτοί δε συμμερίζονται τις θέσεις του ούτε στο ύφος ούτε στην ουσία τους.
Στη νέα του θέση που θα αναλάβει, ευχόμαστε πραγματικά για το καλό των μαθητών και γενικότερα της εκπαίδευσης, να μη “βοηθήσει” την εκπαίδευση σε τέτοιον βαθμό όπως έκανε και στην Ευρυτανία.
Η επιστολή του ίσως αποτελέσει στο μέλλον ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ για όσους αποχωρούν από κάποια θέση στο τέλος της θητείας τους.
ΝΤΡΟΠΗ!
Το Δ.Σ.
sepeevrytanias.blogspot.com
