fresh-education
Τα χαμηλά ποσοστά κάλυψης και οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό στην Ειδική Αγωγή παραμένουν, γεγονός που έχει ως επακόλουθο οι συζητήσεις αναφορικά με τα κενά να εντείνονται. Στο πλαίσιο αυτών των συζητήσεων, εκατέρωθεν εκπαιδευτικοί και ιθύνοντες του ΥΠΑΙΘ επικαλούνται συχνά αριθμούς για να ποσοτικοποιήσουν διορισμούς, προσλήψεις, ελλείψεις. Δυστυχώς, όμως, μέσα στον οίστρο των αριθμητικών εννοιών, παραγνωρίζουμε ότι πίσω από κάθε αριθμό βρίσκεται κι ένα ΠΑΙΔΙ!
Πολλές φορές, ακόμα και εμείς ως Πρωτοβουλία Φιλολόγων ΕΑΕ έχουμε αναφερθεί στα κενά επισημαίνοντας τον αριθμό τους, όπως επί παραδείγματι στις επιστολές μας μετά τη Β΄ Φάσηστις οποίες τονίζουμε στο ΥΠΑΙΘ ότι«ο αριθμός των κενών υπερβαίνει τα 440». Τι σημαίνει, όμως, αυτός ο αριθμός; Είναι απλά ένα νούμερο; Έναςαπλός αριθμός κενών; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Και είναι όχι γιατί πίσω από κάθε κενό (αριθμό) που μένει χωρίς εκπαιδευτικό βρίσκεται ένα παιδί με ΔΕΠΥ, αυτισμό, σύνδρομο down, μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα όρασης… Πίσω από κάθε αριθμό βρίσκεται ένα παιδί που βιώνει απογοητεύσεις, που νιώθει το σχολικό περιβάλλον γεμάτο κινδύνους και που μεγαλώνει σε έναν κόσμο εχθρικό. Πίσω από κάθε αριθμό βρίσκεται ένα παιδί που βλέπει να «γκρεμίζονται» τα όνειρά του, οι επιθυμίες του, οι ελευθερίες του, τα δικαιώματά του. Πίσω από κάθε αριθμό βρίσκεται ένα παιδί που η αυτοπεποίθησή του «τσακίζεται» καθημερινά, αφού στερείται μιας ίσης μεταχείρισης στο σχολικό και κατά συνέπεια στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Πίσω από κάθε αριθμό βρίσκεται ένα παιδί το οποίο κινδυνεύει να στιγματιστεί ανεπανόρθωτα ψυχικά, συναισθηματικά, κοινωνικά… Ένα παιδί ευάλωτο σε ρατσιστικές συμπεριφορές και bullying. Πίσω από κάθε αριθμό βρίσκεται και μια οικογένεια, μια μητέρα ή ένας πατέρας που αγωνιούν για την εξέλιξη και το μέλλον του παιδιού τους.
Σε αυτήν ακριβώς την προσέγγιση και ερμηνεία των αριθμών θα προτιμούσαμε να εστιάσει και η Υπουργός Παιδείας κα Κεραμέως, όπως και η Υφυπουργός κα Μακρή κάθε φορά που αναφέρονται στην κάλυψη ή όχι των κενών.Ίσως τότε διαπιστώσουν ότι δυστυχώς η απάντηση δεν βρίσκεται ούτε στους διορισμούς, ούτε στους διαδραστικούς πίνακες, ούτε στα κιτ ρομποτικής… Ασφαλώς και όλα αυτά είναι ευπρόσδεκτα και τα επικροτούμε, αλλά θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι δεν αποτελούν πανάκεια για όλα τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Δεν μπορεί να γίνονται επιτρεπτές τέτοιου είδους απαντήσεις. Όταν μιλάμε για ανθρώπινες ψυχές και δη για παιδικές, η απάντηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορίζεται απλά σε ψυχρούς αριθμούς και κιτ ρομποτικής. Τότε οι απαντήσεις της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ τείνουν να χαρακτηριστούν ως αυτοματοποιημένες, πανομοιότυπες και αμείλικτα αδιάφορες.
Δεν πρόκειται, επομένως, για άψυχους αριθμούς που αυξομειώνονται… Πρόκειται για παιδικές ψυχές που αναζητούν φως, διέξοδο, αγάπη, ενσυναίσθηση, κατανόηση, αποδοχή. Πρόκειται για παιδιά που χρειάζονται ένα ασφαλές περιβάλλον γύρω τους, σταθερότητα και στήριξη για να ξεδιπλώσουν τις ιδιαίτερες ικανότητες και τα ταλέντα τους. Πρόκειται για παιδιά που αξίζουν μια απρόσκοπτη προσβασιμότητα στα σχολικά δρώμενα, η οποία είναι ξεκάθαρο ότι αυτή φθίνει ή χάνεται στο Γυμνάσιο και το Λύκειο.
Και αν η αναφορά σε αριθμούς κρίνεται επιτακτική, τότε αυτή η αναφορά ας γίνεται προς τη σωστή κατεύθυνση, εστιάζοντας όχι στους αριθμούς των διορισμών, αλλά στους αριθμούς των ελλείψεων. Έτσι μόνο θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά η δυσλειτουργικότητα της Ειδικής Αγωγής στη χώρα μας.
Εμείς, λοιπόν, ως Πρωτοβουλία Φιλολόγων ΕΑΕ έχουμε ενσυναίσθηση και γνωρίζουμε πολύ καλά τι κρύβεται πίσω από κάθε αριθμό για τον οποίο διεκδικούμε με πάθος. Βρίσκεται ένα ΠΑΙΔΙ, το οποίο μας χρειάζεται. Η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ με την ίδια ενσυναίσθηση επικαλείται αριθμούς κάθε φορά;
Αυτά θα πρέπει να αναρωτηθεί η ηγεσία του ΥΠΑΙΘπριν τη Γ΄ Φάση ΕΑΕ καλύπτοντας τόσο τιςπαλιές γνωματεύσεις (440)όσο καιτις νέες σύμφωνα με τις ώρες που έχουν οριστεί για κάθε παιδί από τα ΚΕΔΑΣΥ και να πάψει να αντιμετωπίζει αυτά τα παιδιά σαν αριθμητικά σύμβολα «90%», «1500», «8500»… Άλλωστε η μαθηματική πράξη της αφαίρεσης ωρών με την τοποθέτηση ενός εκπαιδευτικού για πάνω από δύο παιδιά (ακόμα και 9) αποτελεί μια πράξη η οποία όχι μόνο ακυρώνει το ρόλο των ΚΕΣΑΣΥ, αλλά λειτουργεί και εις βάρος αυτών των παιδιών.
Κατόπιν αυτών αιτούμαστε την έστω και ετεροχρονισμένη ανταπόκριση της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ απέναντι σε αυτά τα παιδιά και τις οικογένειές τους μεριμνώντας,ώστε να:
- καλυφθούν όλες – περσινές και φετινές – αιτήσεις παράλληλης στήριξης με βάση τις σύνθετες μορφωτικές/επιστημονικές ανάγκες των μαθητών, όπως αυτές ορίζονται από τα αρμόδια ΚΕΔΑΣΥ.
- στελεχωθούν πλήρως τα παλαιά και τα νέα Τμήματα Ένταξης, όπως και τα Ειδικά Σχολεία (ΕΕΕΕΚ, ΕΝΕΕΓΥΛ, ΣΜΕΑΕ).
Με εκτίμηση,
Πρωτοβουλία Φιλολόγων ΕΑΕ
