Διαδραστική αξιολόγηση μαθητών με δύο “Δελτία Προόδου” προτείνει η ΑΔΙΠΠΔΕ

Αξιολόγηση μαθητών – ετήσια έκθεση(2019) της Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.

www.fresh-education.gr

Η Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια  Εκπαίδευση   (Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.) δημοσίευσε την ετήσια έκθεση για το 2019.

Η έκθεση, εκτός των άλλων, εστιάζει στον τρόπο αξιολόγησης των μαθητών καθώς και σε προβλήματα που παρουσιάζονται κατά την εφαρμογή της.

Η αξιολόγηση των μαθητών προτείνεται από την Αρχή , όχι ως μία τελική,  αλλά ως μια διαδραστική διαδικασία, αναπόσπαστο κομμάτι της διδασκαλίας σε οποιοδήποτε στάδιό της.

Επίσης γίνονται προτάσεις  αλλαγών, σε επίπεδο νομοθεσίας,  σε επίπεδο παιδαγωγικής λειτουργίας της αξιολόγησης  καθώς και στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

Ακολουθούν σχετικά αποσπάσματα από την έκθεση:

Νομοθεσία για την αξιολόγηση μαθητών (περιληπτικά)

Στα προβλήματα της εν λόγω νομοθεσίας συγκαταλέγονται οι ασάφειες του νομοθετικού πλαισίου της αξιολόγησης. Επιπλέον, συγκαταλέγεται και το γεγονός ότι ο εκπαιδευτικός, προκειμένου (α) να διατυπώσει αξιολογική κρίση για τον βαθμό κατάκτησης του περιεχομένου των διδασκόμενων μαθημάτων και (β) να αποτυπώσει την αξιολογική κρίση του αριθμητικά, καλείται να προβεί σε συνεκτίμηση πολλών και διαφορετικής φύσης τομέων, γνωσιακής, γνωστικής, κοινωνικής και συναισθηματικής φύσης. Η συνεκτίμηση διαφορετικής φύσης παραμέτρων, όμως, και η απόδοσή της με συγκεκριμένο βαθμό της αριθμητικής κλίμακας δυσκολεύει τον εκπαιδευτικό στο αξιολογικό έργο του και, επιπλέον, ακυρώνει εν πολλοίς την παιδαγωγική λειτουργία της αξιολογικής ανατροφοδότησης.

Προτάσεις βελτίωσης της νομοθεσίας περί αξιολόγησης των μαθητών

….το πρόβλημα της συνεκτίμησης ανομοιογενών παραμέτρων, για το οποίο η βιβλιογραφία επισημαίνει ότι, για να λειτουργήσει η βαθμολόγηση ανατροφοδοτικά, πρέπει οι μαθητές να γνωρίζουν τι και πώς αξιολογήθηκε (Shepard 2000b:51), όρο τον οποίο η συνεκτίμηση ανομοιογενών τομέων καθιστά ανέφικτο. Με βάση, λοιπόν, τις παραπάνω επισημάνσεις, προτείνεται η σχετική νομοθεσία να κάνει κατηγοριοποίηση των συνεκτιμώμενων παραμέτρων σε δύο ομοιογενείς τομείς, όπως είναι

(α) ο τομέας του περιεχομένου του μαθήματος και της γνωστικής ανάπτυξης και

(β) ο τομέας της κοινωνικής και της συναισθηματικής ανάπτυξης, τομείς οι οποίοι καλύπτουν όλο το ευρύ φάσμα των σκοπών της εκπαίδευσης

 Δελτία Προόδου Μαθητή

Η σαφής διάκριση των δύο τομέων αξιολόγησης σημαίνει ότι θα υπάρχουν και τα αντίστοιχα «Δελτία Προόδου Μαθητή», εκ των οποίων το πρώτο προτείνεται να αξιοποιεί αριθμητική κλίμακα απόδοσης της αξιολογικής κρίσης για τα διδασκόμενα μαθήματα, όπως ισχύει μέχρι σήμερα, και το δεύτερο να αξιοποιεί για τον κοινωνικο-συναισθηματικό τομέα λεκτική κλίμακα, όπως είναι, για παράδειγμα, η αναφερόμενη στο Π.Δ. 56/2016, άρθρο 1, η οποία περιλαμβάνει τις εξής βαθμίδες: «άριστα, πολύ καλά, καλά, σχεδόν καλά». Ο ρόλος της αξιολόγησης του τομέα της μάθησης και της σκέψης και του αντίστοιχου Δελτίου Προόδου αποτελεί ανοικτό ερώτημα με ποικίλες προτάσεις, με τα υπέρ και τα κατά για τις εναλλακτικές δυνατότητες.

Ερωτήματα που προκύπτουν

Βέβαια, με τη χρήση διττού συστήματος αξιολόγησης, ήτοι λεκτικής κλίμακας για τη μαθησιακή και την κοινωνική συμπεριφορά και αριθμητικής κλίμακας για τις γνωστικές επιδόσεις, παραμένει ως ερώτημα ανοικτής συζήτησης ο τρόπος αξιοποίησης στην προαγωγή και στην αποφοίτηση των δύο αποτιμήσεων που προκύπτουν από τις εν λόγω κλίμακες.

Οι παραπάνω προτάσεις αναδεικνύουν ως ζήτημα συζήτησης τη βαρύτητα που αποδίδει το εκπαιδευτικό σύστημα στον γνωστικό (ακαδημαϊκό) και στον κοινωνικό τομέα και, επιπλέον, προτείνουν τρόπους απεμπλοκής της υφιστάμενης νομοθεσίας από το πρόβλημα της συνεκτίμησης ανομοιογενών παραμέτρων, που ήδη επισημάνθηκε.

Τέλος, είναι πολύ σημαντικό η νέα μορφή αξιολόγησης των μαθητών και παρουσίασης των αποτελεσμάτων που θα θεσμοθετηθεί, αφενός να μη δημιουργεί χάσμα με τις υπάρχουσες πρακτικές και αφετέρου να μην πολλαπλασιάζει τον φόρτο εργασίας των εκπαιδευτικών.

Παιδαγωγική λειτουργία της αξιολόγησης

“πρέπει η σχολική τάξη να αλλάξει την τεχνοκρατική κουλτούρα αξιολόγησης, την οποία χαρακτηρίζει ο ατομισμός, ο υφέρπων ανταγωνισμός και η ενοχοποίηση του λάθους, και να την αντικαταστήσει με την κονστρουκτιβιστική κουλτούρα, την οποία χαρακτηρίζει η συλλογικότητα, η επικοινωνία και η ενθάρρυνση της διακινδύνευσης διατύπωσης απόψεων, απαντήσεων και επιλογών”

“αν και η εστίαση στην αξιολόγηση του περιεχομένου είναι αναγκαία, αυτό δεν αρκεί. Απαιτείται να γίνει παράλληλα αλλαγή στην αντίληψη και στις πρακτικές των εκπαιδευτικών, ώστε η αξιολόγηση να καταστεί μέρος της μαθησιακής διαδικασίας. Αυτό σημαίνει ότι η αξιολόγηση δεν θα αποτελεί πλέον την τελευταία πράξη, που θα ολοκληρώνει τις διαδικασίες διδασκαλίας και μάθησης, αλλά θα μετακινηθεί και θα συνυφαίνεται με τις διαδικασίες διδασκαλίας και μάθησης”

“Αυτός ο τύπος διαδραστικής αξιολόγησης δεν βοηθά μόνο τους μαθητές στη μάθηση και στη γνωστική ανάπτυξη, αλλά βοηθά ταυτόχρονα και τους εκπαιδευτικούς να αποκτήσουν πολύτιμες γνώσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να υποστηρίξουν τους μαθητές στην κατάκτηση και στην κατανόηση της σχολικής γνώσης”

Διαβάστε εδώ την έκθεση